De GRAVENMUUR met Christina in een hoofdrol
De GRAVENMUUR prijkt op de muur van de bibliotheek van Borgloon, ‘on the spot’ van de bakermat van het graafschap Loon. Hier stond destijds de burchttoren en de Sala, de grafelijke residentie.
Dichtbij is ook de KLUIS van CHRISTINA MIRABILIS.
De GRAVENMUUR verbeeldt de geschiedenis van het Graafschap Loon van begin jaren 1000 tot 1366. Daarna wordt de prins-bisschop van Luik de Graaf van Loon.
Christina heeft een zeer prominente, zichtbare plaats in het geheel. Een eyecatcher!
Tekenaar NICK TIMMERMANS legt uit waarom.
Nick, wat heeft jou overtuigd om deze GRAVENMUUR te maken?
“Ik zelf ben van Heers maar heb mijn jeugd in school en jeugdbeweging in Borgloon doorgebracht. Loon ligt mij dus nauw aan het hart. Deze grafelijke geschiedenis, die alle Limburgers zouden moeten kennen, interesseert mij heel bijzonder.
Ridders, veldslagen, graven en gravinnen, de middeleeuwen… Het is voor een tekenaar een heel dankbaar onderwerp. Bovendien kan ik deze belangrijke historische figuren nu een ‘gezicht’ geven.
Op deze locatie passeren vele pelgrims en bezoekers, die daarmee onze boeiende geschiedenis leren kennen.”
Jij koos voor een soort ‘stripverhaal’ met eerder komische karikaturale tekeningen. Vanwaar deze keuze?
“Ik was heel vrij in de vormgeving, kon en mocht mijn eigen stijl ontwikkelen. In plaats van een droge geschiedenisles koos ik voor wat humor en eerder stripfiguren, die wat karikaturaal zijn, en daardoor boeiender en toegankelijker.”
Welk tafereel is jouw favoriet? En waarom?
“Ik heb veel sympathie voor Graaf Arnold I. Dat was de eerste figuur die klaar was. Die werd daardoor een soort prototype voor de rest van de tekeningen. Ik spiegelde de andere tekeningen daaraan. Het is een sterke figuur, die de Lonenaar (en bezoeker) vrij en vrank en rechtstreeks aankijkt. Hij spreekt aan en trekt aan.
En natuurlijk ook Jutta (naar het beeld van mijn vrouw Jutta) en onze kat, een kwinkslag, die ik er met plezier aan toegevoegd heb. (Jutta en de kat vinden het zelf ook heel fijn!).”
Je geeft Christina Mirabilis een heel prominente plaats in het verhaal. Waarom zo zichtbaar? En waarom zo?
“Ja, ik beeld haar anders uit dan gebruikelijk. Christina is een interessante, zelfs intrigerende figuur op de muur, ze springt er echt uit. Ik heb me hier vooral door mijn gevoel laten leiden, dit paste in mijn verbeelding bij het verhaal van Christina. Ze is wild en eigenzinnig. Uiteindelijk is ze de raadsvrouw van de graaf geworden, hoewel ze toch een soort natuurmens, heks, mystieke vrouw, een rare was en bleef ….
Ze is hier in het bos aan het dansen. De vele armen geven haar energie weer en haar kracht en veerkracht. Zij doorbreekt haar kettingen.
Ze is als een jonge vrouw afgebeeld – een vrouw van deze tijd, met loshangend haar - waardoor haar beeld kan resoneren in deze tijd.”
Wandel zeker eens langs de GRAVENMUUR, Speelhof te Tongeren-Borgloon.